inlay & onlay

inlay & onlay: احتمالاً شنیده اید که روکش‌ها یا مواد پرکننده برای پر کردن حفره‌ها و پوسیدگی دندان قرار داده می‌شوند. با این حال، ممکن است در مورد برخی از جایگزین‌ها مانند اینله و انله دندان نشنیده باشید.

اینلی و اونلی شبیه به روکش های تمام سرامیک هستند اما تراش آنها بسیار کمتر از روکش بوده و در واقع روکش نصفه هستند. اینلی و اونلی برای درمان دندان هایی که نسج زیادی از دست داده اند و امکان ترمیم مناسب آنها به طور مستقیم با کامپوزیت نبوده و در عین حال نسج آنها آنقدر ضعیف نشده که نیازمند روکش باشند، استفاده می شود.

معمولاً از پرکننده‌ها برای پر کردن حفره‌های کوچک استفاده می‌شود، در حالی که از روکش‌ها زمانی استفاده می‌شود که پوسیدگی عمیق‌تر باشد یا اگر شکستگی بزرگ‌تری برای پوشاندن وجود داشته باشد. با این حال، ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که پرکردگی کافی نباشد و روکش برای محافظت از پوسیدگی دندان بیش از حد باشد. اینله و آنله دندان همان چیزی است که بسیاری از متخصصان دندانپزشکی اگر به چیزی «درست» برای پر کردن این شکاف‌ها نیاز داشته باشند، از آن استفاده می‌کنند. آنها از پرکننده‌ها مهم تر هستند، اما به اندازه روکش نفوذی نیستند، که ممکن است به نوعی شامل تغییر شکل دندان‌ها شوند.

اما تفاوت این دو چیست؟

در ابتدایی ترین تعاریف، اینله حفره‌های دندان را در نواحی بین کاسپ‌ها پر می‌کند. یک آنله نه تنها حفره‌های آن فضاها را پر می‌کند، بلکه می‌تواند برای یک منطقه بزرگ‌تر، از جمله کاسپ‌ها، کار کند. آنها مشابه روکش‌ها عمل می‌کنند، اما تمام سطح دندان را نمی پوشانند. هر دو از مواد یکسان ساخته شده‌اند و هر دو عملکرد یکسانی دارند، اما نواحی مختلفی از دندان را می‌پوشانند تا در صورت وجود پوسیدگی دندان به درستی از آن محافظت کنند.

اینله و آنله  یا inlay & onlay در دندانپزشکی

اینله‌ها در سطح جونده دندانی که در اثر پوسیدگی یا جراحت آسیب دیده است، قالب گیری می‌شوند. آنها با استفاده از اثری از مناطق آسیب دیده ایجاد می‌شوند که برای ساخت به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند. اینله کاملاً در حفره دندان قرار می‌گیرد، اما روی کاسپ‌ها تأثیر نمی گذارد. هنگامی که دندانپزشک برداشت را انجام می‌دهد، سعی می‌کند تا جایی که ممکن است رنگ دندان را به بهترین نحو مطابقت دهد. به این ترتیب وقتی آنها در دهان قرار می‌گیرند قابل توجه نیستند. ماده ای که استفاده می‌شود می‌تواند چینی یا کامپوزیت باشد که از پرکننده‌های معمولی قوی تر و بادوام تر است. دندانپزشک زمانی این گزینه را انتخاب می‌کند که پرکردن دندان اطراف را به درستی تقویت نمی کند و حفره به مواد قوی تری برای تقویت دندان نیاز دارد.

آنله‌ها برای پوسیدگی و آسیب به کاسپ دندان و همچنین سطح بایت استفاده می‌شوند. زمانی که یک حفره بزرگ‌تر از حد باشد که با پرکردن‌های آمالگام استاندارد پر نشود ، دندانپزشک آنله را انتخاب می‌کند ، یا ممکن است دندان به دلیل ضعف ترک بخورد. یک آنله استحکام دندان را تقویت کرده و از ناحیه پوسیده محافظت می‌کند. بر خلاف اینله، این ناحیه می‌تواند شامل کاسپ‌ها و همچنین فضای بین آن باشد. دندانپزشک آن را به روشی مشابه پرکردن دندادن آماده می‌کند، با سوراخ کردن حفره و تمیز کردن ناحیه پس از قرار دادن یک بی حس کننده در دهان. سپس یک آنله موقت روی حفره قرار داده می‌شود و قالب برای ساخت یک آنله دائمی ارسال می‌شود. سپس در هنگام ورود در دهان قرار می‌گیرد. با انله ساختار دندان حفظ می‌شود، در حالی که با روکش ممکن است حتی برداشتن کاسپ‌ها ضروری باشد. آنها همچنین از پرسلن یا یک ماده کامپوزیت ساخته شده اند. آنله‌ها را ” تاج جزئی ” نیز می‌نامند، زیرا عملکرد مشابهی دارند، اما تنها بخشی از دندان را می‌پوشانند، برخلاف کل دندان.

دوام اینله و آنله

یکی از مزایای اصلی اینله و اینله، دوام و ماندگاری آنهاست. می‌توانید انتظار داشته باشید که اینله بین 5 تا 30 سال دوام داشته باشد. متخصصان دندانپزشکی به دلیل عوامل مختلف نمی توانند مدت زمان ماندگاری آنها را تضمین کنند. برخی ممکن است بیشتر از بقیه دچار ساییدگی و شکستگی شوند و اگر از آنها مراقبت نشود، ممکن است زودتر از حد انتظار آسیب ببینند یا از کار بیفتند.

یکی از بزرگترین فاکتورها این است که بیمار پس از قرار دادن اینله چقدر به عادات بهداشتی دندان خود عمل کند. این به این معنی است که دو بار در روز مسواک بزنید، هر روز نخ دندان بکشید و هر توصیه خاصی از دندانپزشک را رعایت کنید. بیمار باید برای ویزیت‌های بعدی به دندانپزشک مراجعه کند تا از پایداری و سلامت اینله‌ها یا آنله‌ها اطمینان حاصل کند تا از محکم بودن آنها مطمئن شود.

در کنار رعایت بهداشت مناسب، بیماران باید تمام تلاش خود را برای کاهش ساییدگی و ساییدگی اینله و آنله انجام دهند. دندان قروچه می‌تواند باعث ترک خوردگی و آسیب شود. اگر بیمار در خواب دندان قروچه می‌کند، دندانپزشک می‌تواند محافظ‌های شبانه یا راه حل‌های دیگری را برای کاهش ساییدن یا محافظت از دندان‌ها ارائه دهد. غذای جویدنی یا سفت نیز می‌تواند بر طول عمر اینله و آنله تأثیر بگذارد. غذای سفت می‌تواند مواد را بشکند و غذای جویدنی که به مواد می‌چسبد می‌تواند باعث شل شدن پیوندها شود.

بنابراین، در حالی که در مورد مدت زمان ماندگاری آنها هیچ عدد قطعی وجود ندارد ، باید انتظار داشته باشید بسته به اینکه چقدر از آنها و سلامت کلی دهان خود مراقبت می‌کنید، دوام بیشتری داشته باشند.

شما می‌توانید برای دریافت وقت مشاوره در این رابطه و انجام کلیه خدمات دندانپزشکی از جمله لمینت دندان، ونیر کامپوزیت  و ارتودنسی در کرج با کلینیک دنداپزشکی اسمایل آرک در تماس باشید.

سوالات متداول