سوالات متداول

درمان ارتودنسی در سنین مختلف قابل انجام است ، ولی برای بعضی از مشکلات ، بعضی سنین ترجیح دارند. معمولا برای اصلاح مشکلات فکی-استخوانی سنین ۸ تا ۱۲ سالگی مناسب شروع درمان است. ولی برای درمان جامع ارتودنسی به منظور اصلاح عدم هماهنگی روابط دندانی و اصلاح نامرتبی دندان ها ، درمان از ۱۲ تا ۱۳ سالگی قابل انجام است. بعضی مواقع نیز در صورت وجود مشکلات فکی شدید درمان ترکیبی ارتودنسی-جراحی فک در اواخر نوجوانی انجام می شود. در هر حال بهتر است فرد سالانه توسط دندانپزشک تحت معاینه قرار گیرد تا در صورت نیاز به درمان ارتودنسی ، به متخصص ارتودنسی ارجاع داده شود زیرا بعضی مواقع بیمار زمانی مراجعه می کند که از سن ایده آل درمان برای آن مشکل گذر کرده است و متاسفانه در این شرایط، درمان ایده آل ممکن است قابل انجام نباشد.

ابتدا بیمار تحت ویزیت ارتودنسی قرار می گیرد. معمولا برای تشخیص دقیق تر و بررسی جامع تر نیاز به عکس های رادیوگرافی و فتو گرافی و قالبگیری از دندان ها می باشد. با تکمیل شدن این مدارک و تشخیص دقیق مشکل، روش های درمانی مختلف با بیمار طرح می شود و مزایا و معایب هریک توضیح داده می شود تا ارتودونتیست و بیمار به یک اتفاق نظر در طرح درمان برسند. سپس پروسه های درمانی آغاز می گردد. مراجعات منظم طی درمان ارتودنسی امری ضروری برای درمانی ایده آل است. مراجعات به طور معمول ماهیانه است ولی در بعضی شرایط ممکن است لازم باشد بیمار دو هفته یکبار به ارتودنتیست مراجعه کند.

یکی از مهمترین موارد طی درمان ارتودنسی که می تواند بر نتایج درمان ارتودنسی نیز تاثیر قابل توجه داشته باشد، رعایت بهداشت دهان و دندان طی درمان است. به طور ایده آل باید روزانه سه بار از مسواک مخصوص ارتودنسی و یکبار از نخ دندان مخصوص ارتودنسی به منظور حذف مواد غذایی اطراف براکت ها و دستگاه ارتودنسی استفاده شود. طراحی این مسواک و نخ دندان به گونه ای است که برای استفاده در حضور دستگاه ارتودنسی ایده آل می باشد. خمیر دندان مورد استفاده طی درمان ارتودنسی باید حداقل دارای ۱۱۰۰ ppm فلوراید باشد تا در جلوگیری از وقوع پوسیدگی موثر واقع گردد. اهمیت بهداشت دهان از جنبهی دیگری نیز بسیار قابل توجه است و آن جلوگیری از التهاب لثه طی درمان ارتودنسی می باشد. التهاب لثه می تواند بر نتایج درمان تاثیر منفی داشته باشد. رعایت بهداشت، امری ضروری است.

باور غلطی بین بیماران مبنی بر لزوم روکش کردن دندان اندو شده وجود دارد. اما باید گفت که هر دندانی که اندو ( درمان ریشه ) می شود لزوما نیازمند روکش نیست. اینکه آیا دندان پس از درمان ریشه احتیاج به روکش دارد یا نه، بستگی به میزان نسج باقیمانده دندان پس از درمان ریشه، محل دندان در قوس فکی، میزان نیروهای وارده به آن دندان حین جویدن و… بستگی دارد. دندانپزشک با در نظر گیری مجموع این عوامل تصمیم به روکش کردن یا نکردن دندان می گیرد.

لزوما خیر، پس از معاینه بیمار مشخص می شود که ایرادات لبخند چیست و در صورت امکان با درمان های محافظه کارانه تر آن را بهبود بخشید. مثلا اگر فقط مشکل رنگ دندان هاست و فرم قوس لبخند و فرم دندان ها مناسب است، تنها با بلیچینگ می توان لبخند را زیباتر نمود. بنبابراین قبل از انجام هرگونه ونیر یا لمینیت با مراجعه به متخصص ترمیمی و زیبایی، امکان بهبود لبخند خود را با درمان های محافظه کارانه تر بررسی کنید.

اکثر بیماران برای درمان های زیبایی رنگ روشن را انتخاب میکنند. طیف رنگ های روشن وسیع است و از رنگ های روشن ظبیعی گرفته تا رنگ های سوپربلیچ همگی زیبا هستند.اما اینکه کدامیک برای شما مناسب تر است به سلیقه شما، سن، شغل، موقعیت اجتماعی شما بستگی دارد و دندانپزشک در انتخاب رنگ تنها راهنمای شماست و تصمیم و انتخاب نهایی بر عهده خود بیمار است.